جلال کارآمد؛ وحید فلاح؛ لادن سلیمی
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش فلسفه به روش روایتی بر باورهای معرفت شناختی و خودآگاهی هیجانی در نوجوانان انجام شد.روش شناسی: روش پژوهش بر حسب هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری دادهها نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری شامل 30 نفر از دانش آموزان بودند که با استفاده از روش نمونهگیری ...
بیشتر
هدف: این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش فلسفه به روش روایتی بر باورهای معرفت شناختی و خودآگاهی هیجانی در نوجوانان انجام شد.روش شناسی: روش پژوهش بر حسب هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری دادهها نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری شامل 30 نفر از دانش آموزان بودند که با استفاده از روش نمونهگیری خوشه ای مرحله ای، در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل همتاسازی شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش فلسفه به روش روایتی قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. بهمنظور گردآوری دادهها از پرسشنامه باورهای معرفت شناختی بیلس (2009) و خودآگاهی هیجانی گرنت و همکاران (2002) استفاده شد. داده های گردآوری‌شده از طریق آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر) و با استفاده از نرم‌افزار SPSS-V22 تحلیل شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که روش (آموزش فلسفه به روش روایتی) بر نمرات خودآگاهی هیجانی تاثیر داشته است بطوری که گروه آزمایشی (آموزش فلسفه به روش روایتی) و نسبت به گروه کنترل موجب افزایش نمرات خودآگاهی هیجانی شده است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آموزش فلسفه به روش روایتی بر باورهای معرفت شناختی در بین نوجوانان موثر است. همچنین آموزش فلسفه به روش روایتی بر خودآگاهی هیجانی در نوجوانان موثر بوده است. از این رو، پیشنهاد می شود آموزش فلسفه به روش روایتی در برنامه آموزشی دانش آموزان گنجانده شود.
